zaterdag 16 februari 2008

Lang leve de NS.

Vandaag zijn we naar de huishoudbeurs geweest. Dochter en ik, samen met de trein. Met de trein van half 8. In Zwolle een kopje koffie drinken en dan met de trein van 10 over 9 verder naar Amsterdam Rai. Ach we zijn het wel gewend, deze keer was het een kapotte bovenleiding in Meppel waardoor alle treinen vertraging hadden. 20 Minuten, het viel wel mee. En we moesten staan in het halletje, maar dan moet je maar niet met de trein gaan als er een huishoudbeurs is want dan kan je dat verwachten. Onderweg hebben we nog een heel stuk langzaam gereden omdat de stoptrein naar Hilversum voor ons reed en we dus eigenlijk met de trein in een fille reden. Ja we zagen de humor er wel van in, helemaal toen de conducteur omriep dat we allemaal ons geld terug kunnen halen omdat de trein een half uur te laat in Amsterdam aankwam. Een leuke man was dat.
In Amersfoort was er een groepje mensen de trein in gekomen, waaronder een vrouw in een rolstoel. In zo n geval word er vriendelijk gevraagd of de mensen die in het begin van het gangpad zitten misschien ergens anders willen gaan zitten en de banken worden omhoog geklapt en de rolstoel kan er dan makkelijk staan.
Dit gebeurde nu ook, alleen werd er maar 1 bank opgeklapt en de mevrouw werd er scheef tussen gepropt.
Oke, het was druk en de trein moest verder, dat kan gebeuren toch.
In Amsterdam ging bijna iedereen de trein uit behalve, ja hoor je raad het al , de mevrouw in de rolstoel. Er stond namelijk niemand te wachten met de loopplank.
Ja er kwam wel een mannetje met de plank aan maar toen was de trein al weer op weg naar Schiphol. Het eerste wat wij deden was tellen, ja gelukkig die mevrouw was niet alleen, er was nog iemand van de groep bij haar gebleven.
Dit was nog niet eens het ergste. Wachtend tot we in de mensen massa de roltrap af konden hoorden we dat de rest van het groepje hulp zocht bij de mensen van de spoorwegen en inplaats dat ze die hulp kregen was het antwoord , ja maar daar kunnen wij niks aan doen.
Sorry maar dat vind ik niet kunnen, ja er kan wel wat aan gedaan worden. Een cursus gastgerichtheid is hier wel op zijn plaats denk ik.

©Els

6 opmerkingen:

Anoniem zei

Jeetje wat zal zo iemand zich hulpeloos en opgelaten voelen
Je zou ze toch $#*@& met hun daar kunnen we niks aan doen, grrrrrr.

Anoniem zei

Dit is toch ongehoord!
Kun je dit verhaal niet in een mail zetten en naar de NS sturen, maar ook naar Rover, de Consumentenbond en Radar. Er heel veel ruchtbaarheid aan geven.

Niet dat het direct helpt, maar je geeft wel een signaal!
Vergeet er niet bij te vermelden dat het ook op je weblog staat.

mieke zei

Ik, als rolstoel gebruiker vind dit heel treurig.
Om dan ook nog te zeggen dat ze er niks aan kunnen doen.
Probeer het eens Els om een stukje voor de krant te schrijven.
Wat zal die vrouw zich ellendig gevoeld hebben.

Anoniem zei

ohhh els wat érg zeg,
je zult daar maar aangewezen zijn op hulp van een ander...
foei wat een schande,
ga je een brief schrijven??

groetjes
klaproos

Anoniem zei

En hoefde deze dame dan geen meer prijs te betalen voor deze extra rit?
Kijk dat noem ik nog eens service!

Anoniem zei

Bij de beesten af. Een dikke onvoldoende voor NS